HYPERTROFYDEFINITIE
Het begrip van hypertrofie komt uit het wetenschappelijke Latijn hypertrofie en verwijst naar de overmatige groei van iets . Het concept wordt vaak gebruikt op het gebied van geneeskunde en biologie om naar te verwijzen overdreven toename van de grootte van een orgaan .
De spierhypertrofie in deze context neemt de omvang van de spieren . Het kan een zijn voorbijgaande hypertrofie (gegenereerd wanneer de spier na een training gedurende een korte periode opzwelt) of chronische hypertrofie (dat duurt in de tijd).
In bodybuilding , spierhypertrofie is een van de doelen die de atleet nastreeft. De bodybuilder gebruikt verschillende reeksen oefeningen en technieken om zijn spierweefsel te laten groeien.
In deze context wordt gezegd dat er veel factoren zijn die gecombineerd moeten worden om spierhypertrofie te veroorzaken; Onder hen zijn de volgende: intracellulaire vloeistof, ontstekingsprocessen, vezels van verschillende soorten, hormonen, genen, reproductie van satellietcellen, myostatine. Hoewel de manier om dit fenomeen te bereiken niet algemeen bekend is, zijn er naast de vele onbekende zaken ook goed gedefinieerde concepten. Samenvattend alle informatie tot zijn minimale exponent, komen we op de twee fundamentele punten van spierhypertrofie:
* mechanisch spanning : de enige manier om een spier te versterken is hem te dwingen een weerstand te overwinnen door het uitoefenen van een kracht, en dat heet mechanische spanning ;
* metabole stress : om deze kracht effectief te maken, een bepaald bedrag van mobiel spanning is ook nodig . Bepaalde factoren kunnen helpen bij het gedeeltelijk reguleren van hypertrofie; onder hen vinden we het gebrek aan zuurstof (dat wordt genoemd hypoxie ), myokines, ophoping van lactaat, vrije radicalen of ontstekingen. Om deze reden dienen sommige technieken, zoals occlusietraining, om de hoeveelheid mechanische belasting die nodig is voor dezelfde mate van hypertrofie te verminderen.
Hoewel experts erin zijn geslaagd deze twee fundamentele concepten voor spierhypertrofie te definiëren, is hun toepassing in de praktijk zeer complex, omdat het niet zo eenvoudig is om de relatie tussen hen te bepalen. Enerzijds is het juist om te zeggen dat het direct is, omdat het zonder mechanische spanning niet mogelijk is om metabole stress te genereren. Het kan echter ook het tegenovergestelde lijken omdat een overmaat aan mechanische spanning (die de maximaal niveau van het individu) kan het aantal herhalingen per sessie en bijgevolg de mate van metabole stress aanzienlijk verminderen.
Het trainen van de kracht produceert nieuwe myofibrillen (de contractiele eenheden) en verbreedt de oude, waardoor een spier met grotere verhoudingen en weerstand ontstaat. Dit staat bekend als myofibrillaire hypertrofie , en dient om de ontwikkeling spieren dieper. Dit type oefening vergroot ook het sarcoplasma, een vloeistof die in de spiervezels wordt aangetroffen, en daarom kunnen we praten over sarcoplasmatische hypertrofie om ons te concentreren op de specifieke verschijnselen die het omvatten.
Het is belangrijk op te merken dat spierhypertrofie spiercellen betreft die groeien maar niet delen. De hyperplasie echter een toename van de omvang van een zakdoek of orgaan door een toename van het aantal cellen, op zijn beurt veroorzaakt door een proces van celdeling.
De ventriculaire hypertrofie bovendien is het een aandoening die wordt gekenmerkt door de groei van de dikte van de myocardiumwand die de rechter of linker hartkamer vormt. Deze aandoening kan worden veroorzaakt door klepfalen, hypertrofische hartziekte of hoge bloeddruk , onder andere kwalen.
De maagdelijke hypertrofie van de borst of juveniele gigantomastia ten slotte is er een onregelmatige onevenwichtigheid die een buitensporige en zelfs invaliderende uitbreiding van de borsten in de puberteit. De enige mogelijke behandeling om deze hypertrofie om te keren is chirurgische ingreep (mammoplastie).